Toegangelijkheid van websites. Of met de Engelse term: accessibility. Als je het daar over hebt, denken mensen dat het gaat om bezoekers die blind, slechtziend, kleurenblind of doof zijn.

Dat is in de basis niet onjuist. Veel toegankelijkheid-tests richten zich op (kleur)contrast en screenreaders, en of je website geschikt is voor deze speciale software. Maar er zijn meer beperkingen waar je rekening mee zou mogen houden op je website.

Dank bijvoorbeeld aan mensen met dyslexie. Grote blokken tekst vormen een flinke uitdaging. Of denk aan mensen met ADHD. Als je website een kermis is van bewegende onderdelen, popups en chatbots, dan maak je het hen erg lastig om zich te focussen op de boodschap die over probeert te brengen.

Maar eigenlijk hebben we allemaal een beperking. Niet permanent, gelukkig, maar af en toe. Een paar voorbeelden:

 Als je in de zomer buiten zit, en een website probeert te bekijken op je telefoon, terwijl de zon op je scherm schijnt, dan is die tekst met weinig contrast slecht leesbaar.

 Als je ’s avonds laat moe op de bank zit, en informatie probeert op te zoeken terwijl je ook nog je kinderen in de gaten moeten houden, dan kun je die popups er echt even niet meer bij hebben.

 Als je probeert te werken in een drukke trein, en je bent je koptelefoon vergeten, dan kun je het geluid van de video niet aanzetten.

In alle drie deze gevallen zou het zo maar eens kunnen dat de bezoeker afhaakt. Jammer, maar vooral onnodig.

En bovendien: bedrijven die de toegankelijkheid van hun website verbeteren, verdienen meer geld. Verschillende onderzoeken wijzen uit dat websites met aandacht voor toegankelijkheid simpelweg beter converteren. Interesse in deze onderzoeken? Lees hier, hier en hier.

Dat lijkt me een een klassieke win-win situatie. Dus waar wachten we nog op?